کد خبر:2245
پ
۱۵
هنوز آفتاب روز اول مرداد 67 طلوع نکرده بود

سکوی پرواز سادات شهید در جاده اهواز خرمشهر

هنوز آفتاب روز اول مرداد ۶۷ طلوع نکرده بود که با ستونی از تانک روبرو شدیم به کامیونها گفتم زود سرو ته کنید تا دشمن ما رو ندیده… به بچه ها گفتم نماز صبح رو توی ماشین و در حال حرکت بخونید و خودم به کامیون آویزون شده بودم و راننده هم که ترسیده بود […]

هنوز آفتاب روز اول مرداد ۶۷ طلوع نکرده بود که با ستونی از تانک روبرو شدیم به کامیونها گفتم زود سرو ته کنید تا دشمن ما رو ندیده… به بچه ها گفتم نماز صبح رو توی ماشین و در حال حرکت بخونید و خودم به کامیون آویزون شده بودم و راننده هم که ترسیده بود با حداکثر سرعت توی جاده خاکی به سمت سه راهی کوشک میتازید.
دیدم ماشین فرمانده تیپ برادر خادم به سرعت تمام از کنار ما گذشت.
توی دلم گفتم این ها هم جونشون رو بر داشتند و از معرکه فرار کردند و ما رو تنها گذشتند میون این همه تانک…
همینطور که با سرعت میرفتیم کنار جاده تعدادی لوله تانک از خاکریز بالا اومده بود و بچه ها به تصور اینکه خودی هستند براشون دست تکون دادند اما غافل از اینکه تانک های دشمن هستند و نفراتش با دیدن کامیون ها ، لوله های تانک رو به سمت جاده نشانه رفتند و از پهلو با توپ مستقیم تانک به سمت ما شلیک میکردند.
من میدیدم گلوله ها وسط جاده میخوره و یا از کنار ماشین ها رد میشه اما به کامیون ها نمیخوره.
با هر زحمتی بود به سه راه کوشک رسیدیم از دور دیدم برادر خادم با یه تعداد بچه ها موضع گرفتن و منتظر ما هستند تازه متوجه شدم دلیل عجله اونها چی بوده .
اونها حدس میزدند که احتمال داره دشمن ما رو محاصره کنه و بچه ها اسیر بشن.
سر سه راه به برادر خادم گفتم ما مهمات نداریم و ایستادن مقابل این همه تانک ، گلوله آرپی جی میخواد و اگرنه همه بچه ها قتل عام میشند.
ایشون هم با کلامی که توش آرامش موج میزد و مواظب بود استرسی به نیروها نده..گفت برید به سمت اهواز و یه جایی موضع بگیرید و من همه به بچه ها گفتم سوار ماشین ها بشید تا بریم عقب.
بچه ها سوار شدند و من هم با حاج خادم هنوز حرفم تمام نشده بود که صدای انفجار شنیدم . هردو برگشتیم به سمت کامیون که یه دفعه خشکمون زد.
دیدیم عقب کامیون سوراخ شده و صدای ناله بچه ها میاد.
چند لحظه هر دوی ما توان هیچگونه حرکتی نداشتیم.
به سوی کامیون دویدیم..
همه جا رو بوی دود و خون گرفته بود.
بچه ها رو آروم کردیم.
برادر خادم گفت : برادر ابوذری مکث نکنید همینجوری برید عقب تا تلفات بیشتر نشده.
دستور فرمانده بود .
عقب اومدیم اما چه عقب اومدنی.
مثل اینکه قرار بود در رفت و برگشت ما توی خط ۵ تا بچه سید به معراج برند.
توی اون کامیون و از اون دسته یه عده مجروح شدند و ۵  تا سید اجازه ورود به بهشت رو کسب کردند.
شهیدان..
سید صاحب محمدی
سید علیرضا جوزی
سید داود طباطبایی
سید حسین حسینی
سید داود موسوی

ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

کلید مقابل را فعال کنید