حاج رسول اصلا اهل تظاهر نبود

شهید والا مقام حاج رسول فیروزبخت از وارثان گردان تخریب بود. جزء شاخص ها بود . جزء نوادر . از ستاره ها …. که به تعبیر رهبر انقلاب ، راه را با آنان می توان پیدا کرد…..
بذله گو بود.
شوخ طبع بود.
گوشه و کنایه میزد اما زخمی نمی کرد چون شوخی هایش نیش دار نبود .
صورتش جدی بود اما شادی در کلمات و گفته هایش می درخشید .
یاد دارم ظهری بود و در چادر نشسته بودیم بساط بریز و بپاش او در شوخی و تیکه پراکنی پهن شده بود . این بار نماز شب خوان ها را نشانه رفت. می گفت : نماز شب یعنی چی .!!؟
مرد ی و معنویت به نماز شب خوندن نیست مرد اونه که توی میدان مین زیر آتیش دشمن کار کنه. خودتون سرکار گذاشتید و خلاصه او می گفت ما هم خنده…..
نیمه شب بود و از مسیر سرویس دستشویی های مقر الوارثین به سمت حسینیه و چادرها میرفتم که دیدم یک نفر پتو روسرش کشیده که کسی نشناسش و داره میره توی حسینیه …. توی تاریکی چهره اش قابل شناسایی نبود اما از طرز راه رفتنش معلوم بود حاج رسوله.. چون رسول توی عملیات نصر۴ ترکش به پاش خورده بود و رباط پاش پاره شده بود و وقت راه رفتن پاش رو روی زمین میکشید . حاج رسول بسمت نیایش با محبوب من هم به سمت چادرها به ادامه خواب غفلت مشغول ….
حاج رسول ردی از تظاهر و دینداری در ظاهر در خود پرورش نداد اما به حقیقت یک دوستدار و نماز شب خوان واقعی بود…..
یادش گرامی باد.
امید به شفاعتشان داریم