روز ۴ دیماه و روز عملیات کربلای ۴ نزدیک های ظهر بود که با ماشین رفتیم سمت گمرک خرمشهر.
هنوز به پمپ بنزین ورودی خرمشهر نرسیده بودیم که بمباران هواپیماها شروع شد. هواپیماها ، اسکلت آهنی مقابل پمپ بنزین رو با بمب زدند. هواپیمای دیگری بمبش رو رها کرد و مسیر ورودی به شهر رو تا مسیر طولانی مورد هدف بمب های خوشه ای قرار داد.
خیلی وحشتناک بود آسمان پر بود از هواپیما.
از مسیر شلمچه به سمت خط رفتیم.
مسجدی سمت چپ جاده نرسیده به پل نو بود که شده بود معراج شهدا.
داخل مسجد از شهدای غواص سیاهی میزد.همه توی جهنمی از سرو صدا آروم خوابیده بودند.اکثر شهدا از سر و سینه هدف گلوله قرار گرفته بودند.و مدام هم به جمعیت شهدا در مسجد اضافه میشد.
با بچه ها رفتیم به سمت قصر شیخ خز عل که روبروی گمرک کنار نهر عرایض بود.
آتش پرهجم دشمن همه رو زمین گیر کرده بود.
همه کلافه بودند و فرماندهان اصرار داشتند که نیرویی توی منطقه نمونه تا که تلفات بالا نره.
منتظر بودیم بمباران هواپیماها تموم بشه و به عقب برگردیم که شنیدم نوجوان غواصی داشت برای بقیه تعریف میکرد: داخل جزیره ام الرصاص که شدیم دشمن آمادگی کامل برای درگیری با ما داشت. افراد قوی هیکل دشمن دنبال ماها میکردند. حتی جایی رسیدیم که دیدم یکی از اونها روی یکی از غواص ها افتاده بود و میخواست چشم هاش رو در بیاره که من با گلوله زدمش.
روایت این غواص از نیروهای دشمن داخل #جزیره_ام_الرصاص برای من قابل لمس بود چون سال گذشته که ما هم به جزیره ام الرصاص حمله کردیم موقع درگیری توی کانال این آدم های قوی هیکل رو دیده بودم که وقتی به سمت ما میومدند تمام عرض کانال رو هیکلشون پرمیکرد.
عملیات کربلای۴ در آغازین ساعات روز ۴ دیماه ۶۵ در منطقه عمومی خرمشهر انجام شد
حوالی ساعت ۱۲ شب بود که عملیات آغاز شد.
لشگر ما تحت امر قرارگاه قدس سپاه بود.
با بیسیمی که از قرارگاه قدس در اختیار داشتیم در جریان روند عملیات بودیم .
حوالی ساعت ۱ نیمه شب بود که مطلع شدیم مشکلاتی در روند عملیات پیدا شده .
نگرانی ما از این بود که تمام نیروهای خودی، موفق به پیشروی نشده باشند. خبر می آمد که دشمن شدیدا مقاومت میکند و آتش پر حجمی را هم به روی نیروهای ما میریزد. قرار بود که نیروهای لشگر ده سیدالشهداء علیه السلام ساعت ۳ نیمه شب حرکت کنند. بنابراین از ساعت ۳ نیمه شب به بعد برای ما میبایست آمادگی ایجاد میشد. و ما از قبل اینکار را انجام داده بودیم. لذا نزدیک ساعت ۱ نیمه شب بود که این نگرانی حاصل شد که احتمالاً پیشروی با مشکلاتی مواجه شده و رزمندگان اسلام قادر به تصرف همهی اهدافشان نشدند. بعضی از یگانها پیشروی کرده بودند وبه اهداف رسیده بودند، و بعضی هم هیچگونه پیشروی نداشتند. دشمن سخت در حال مقاومت بود. از زمین و هوا منور بود که در آسمان روشن میشد هواپیماهای دشمن هم با منورهای خوشه ای آسمان منطقه درگیری را مثل روز روشن کرده بودند.
ما تصور نمیکردیم که در شب هم دشمن با هواپیما ساحل وعقبه ما را بمباران کند . ساعات سختی بود و علی الظاهر کارها خوب پیش نمیرفت به نظرم رسید که بهتر است یکی از ما دوتا یعنی بنده یا سردا رشهید یدالله کلهر به قرارگاه قدس برویم و آخرین وضعیت را جویا شویم. طبق برنامهی قبلی، میبایست بچهها را زودتر حرکت میدادیم تا ساعت ۳ نیمه شب #سوار_بر_قایقها میشدند و تا مسیری که پیشبینی کرده بودیم میرفتند و از خط لشگر ۴۱ ثارالله به فرماندهی حاج قاسم سلیمانی عبور میکردند و در ادامهی کار آنها، ما تکمان را شروع میکردیم.
طبق طرح مانور بایستی لشگرده سیدالشهداءعلیه السلام ساعت ۵ صبح با دشمن درگیر میشد.
شهید یدالله کلهر (ره) قرار شد به قرارگاه قدس برود.
#فرمانده_قرارگاه_قدس_سردار_جعفری بود .
من دوازده روز بود که به حمام دسترسی نداشتم. سرم به خاطر گرد و خاک خط و رفت و آمد، فوقالعاده کثیف شده بود. دوستان کتری آب جوش پیدا کردند و همان جا جلوی در #قرارگاه_تاکتیکی سر وصورتم را شستم و با این کار، کمی آرامش گرفتم. ساعت ۳ نیمه شب بود که #شهید_کلهر اطلاع دادند که عملیات به مشکل خورده و بعضی از یگانها به اهدافشان نرسیدهاند.
و تدبیر فرماندهی بر #عقب_نشینی است.
یاد همه ی دریادلان که به اروند زدند بخیر
شهدا را یاد کنیم با صلوات