درپی بروز نابسامانی در وضعیت گردان زهیر ، فرمانده لشکر سیدالشهدا (ع) با استفاده از قطب‌نما و گرفتن “گرا” از روی کالک ـ که دژ روی آن ترسیم شده بود ـ اعلام کرد که اگر این گردان به محل تقاطع دژ و آسفالت برود و از آنجا با گرای ۱۹۸ تا ۲۰۰ درجه پایین بیاید، دقیقاً از مسیری عبور خواهد کرد که روی نقشه به‌عنوان دژ رسم شده است که این تدبیر نیز نتیجه‌ای نداد.
ساعت ۳:۳۰ روز ۲۱ دیماه ۶۵ صبح، گردان به دژ اول غرب کانال ماهی برگشت. از حدود ساعت ۴ صبح، با نظر مسئول طرح و عملیات لشکر و مسئول محور ثارالله و موافقت فرمانده لشکر قرار شد که گردان زهیر از مسیر گردان حضرت قاسم(ع) عبور کرده و از این قسمت مأموریت خود را انجام دهد. و برای پوشاندن سمت چپ گردان مالک اشتر لشکر حضرت رسول(ص) هم از گردان قمربنی‌هاشم(ع) لشکر سیدالشهدا(ع) استفاده شود. به این منظور گردان قمربنی‌هاشم(ع) ـ که احتیاط اول گردان زهیر به شمار می‌رفت ـ وارد شد. تا در محدوده نوک کانال ماهی با رزمندگان لشکر۳۱ عاشورا الحاق کنند.
پس از عدم موفقیت گردان زهیر در عمق، حرکت نیروهای لشکر سیدالشهدا(ع) فقط از امتداد کانال ماهی به‌سمت نوک کانال ماهی انجام می‌شد. این اقدام برای الحاق با لشکر عاشورا و تشکیل یک خط پیوسته دفاعی در غرب کانال ماهی انجام می‌گرفت و عملاً تنها فلش نیروهای خودی از این سمت بود.
ازسوی دیگر دشمن بیشترین فشار خود را به نوک کانال ماهی وارد می‌کرد تا مانع الحاق لشکر سیدالشهدا(ع) با نیروهای لشکر۳۱ عاشورا در این نقطه شود. اهمیت الحاق این دو لشکر باعث شد فرمانده لشکر سیدالشهدا(ع) ساعت ۵ صبح ، سید حسین میر رضی مسئول طرح و عملیات یگان را به خط مقدم بفرستد تا شخصاً مسئله الحاق دو یگان را حل‌وفصل کند. وی بعضی کادرهای دیگر لشکر را نیز به منطقه درگیری فراخواند. سیدحسین میررضی که برای حل مشکل گسترش گردان قمربنی‌هاشم(ع) در منطقه حاضر شده بود، براثر اصابت ترکش گلوله توپ دشمن شهید شد. با شهادت میررضی و مجروح‌شدن معاون محور ثارالله در ساعت ۷:۴۵ بامداد، عملاً گشایشی در کار ایجاد نشد.
با روشن‌شدن هوا دشمن نیروهای خود را سازماندهی و از دو محور اقدام به پاتک کرد. براثر فشار دشمن نیروهای گردان قمربنی‌هاشم(ع) بنابه دستور تا خاکریزهای حاشیه کانال پرورش ماهی عقب آمدند
