حادثه واژگونی اتوبوس

تو ی اردوگاه گردان بودیم. قرار بود بریم نقده.
البته ما فقط می دونستیم که می خواهیم بریم شمال غرب.
دو تا اتوبوس اومده بودند ما رو ببرند. شب موندند تا صبح بریم. بعضی از بچه ها از راننده ها و کمکی هاشون شاکی بودند. می گفتند اینها نماز نمی خونند. صبح که راه افتادیم تو راه هم ،هی نفوس بد می زدند که برای ما یک اتفاقی می افته.
از سنندج و دیواندره و بوکان گذشته بودیم.
یکی از بچه ها داشت مداحی می کرد.
یک اتوبوس از جلو می رفت و ما با نصف بچه ها تو اتوبوس عقبی بودیم.
اتوبوس جلویی توی جاده میرفت وبه فاصله صدمتری جلوتر یک تراکتور کشاورزی که یک تریلر هم پشتش بسته شده بود داشت می رفت که یک دفعه دورترکتور دور زد و اتوبوس جلویی ترمز شدید کرد.
راننده اتوبوس ما هم که خیلی حواسش نبود ، دیر ترمز کرد و اتوبوس به سمت راست جاده منحرف شد و جلوی اتوبوس از سمت راننده به پشت اتوبوس جلویی خود و اتوبوس رفت روی شونه جاده و کج شد به سمت پایین و به پهلو افتاد روی زمین.
از اول هم از اینکه به زور اورده بودندش جبهه ناراضی بود و با رفیقش نق میزدند.
الحمد لله بچه های تخریب هیچکدوم آسیبی ندیدند. فقط یادم هست که پای یک یا دو نفر وقت راه رفتن بعد از چپ شدن با شیشه هایی که از اتوبوس شکسته بود و ریخته بود زیر دست و پا، بریده شد. شاید یکی دو نفر هم زخم کوچکی برداشته بودند.
منظقه نا امن بود. ولی خوشبختانه یک پایگاه تامین جاده نزدیک ما بالای تپه بود. سریع با مسوول آنها هماهنگ شد. چهار طرف ما بالای تپه ها نیرو گذاشتند که ضد انقلاب به ما حمله نکند. هر دو اتوبوس از کار افتاده بود و بچه ها از دوتا وسیله تخلیه شدند. وانتی که همراه ما بود سریع خبر حادثه را به مقر پشتیبانی لشگر برد ونزدیک غروب بود وسیله نقلیه آمد و ما به نقده رفتیم .