معبر گردان حضرت قاسم علیه السلام در عملیات عاشورای ۳

برای عملیات عاشورای ۳ بنده ، شهید علیرضا زمانی و شهید زعفری ، مامور شدیم به گردان حضرت قاسم(ع) که دو یا سه محور داشت و ما محور تپه شتری بودیم.
شناسایی میدان مین توسط شهید زمانی انجام شده بود. میدان به شدت سخت و بدجایی بود و زیر سنگر کمین دشمن قرار داشت و سنگر تیربار دشمن به میدان مسلط بود.
قرار شد شهید زمانی وارد معبر بشه و مین ها رو خنثی کنه و شهید زعفری هم پشت سرش طناب معبر را روی زمین پهن کنه و من هم اول معبر نیروهای رو برای عبور از معبر هدایت کنم.
معبر زیر سنگر کمین دشمن بود و برای اینکه دشمن از مسیر معبر مطلع نشه با سیم تلفن جنگی علامت گذاری کرده بودند .
شهید زمانی و شهید زعفری با تجربه ای که داشتند معبر رو به اتمام رسوند و پیام دادن که معبر آماده است برای عبور نیروها و درگیری با دشمن.
بنده جلوی ستون قرار گرفته و با همراهی برادران اطلاعات عملیات نیروها رو برای عبور از معبر حرکت دادیم. به اول میدان مین که رسیدیم شهید زعفری و شهید زمانی ایستاده بودند.
قرار شد شهید زمانی جلوی ستون بره من وسط میدان مین و شهید زعفری هم همان جا سر معبر بمونه.
حدود سی چهل نفر را رد کردیم که ناگهان یکی در ۵ یا ۶ قدمی من کمی از مسیر معبر منحرف شد.
اصلا نمیشد باصدای بلند زیر کمین حرف زد با صدای توگلویی گفتم حاج آقا… برادر …
که ناگهان بازانو رفت روی مین گوشتکوبی( پومز۲) و مین منفجر شد و با صدای انفجار دشمن هوشیار شد و آتش دشمن روی معبر شروع شد . یه تعداد اونجا شهید و جروح شدند اما بچه ها از معبر عبور کرده و با دشمن درگیر شدند.
عملیات ایضایی بود فقط قرار بود که از دشمن تلفات بگیریم و برگردیم.
وقتی که با ستون به عقب برمیگشتیم دیدم شهید زمانی انتهای معبر ایستاده . بعد از حال و احول و با هم ستون بچه های رزمنده رو از معبر رد کردیم و در همین حین یه خمپاره ۶۰ نزدیکمان به زمین خورد و ترکشی به گلوی شهید علیرضا زمانی اصابت کرد و ایشان غلت زد و داخل میدان مین افتاد و به شهادت رسید.
شهید غلامرضا زعفری در آخرین روزهای اسفند سال ۱۳۶۷ در جنوب به شهادت رسید و در روستای لزربن شیرود در خاک آرمید